Konwencja o Prawach Dziecka została uchwalona jednomyślnie przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w dniu 20 listopada 1989 r., natomiast w życie weszła z chwilą ratyfikowania jej przez dwudzieste państwo tj. 2 września 1990 r. Polska była inicjatorem i współtwórcą Konwencji, która dzisiaj jest nazywana Światową Konstytucją Praw Dziecka. Przystąpiła też do niej jako jedna z pierwszych. W tym roku mija 30 rocznica uchwalenia tego najważniejszego dokumentu określającego prawa dziecka.

Co zawiera Konwencja?

Konwencja chroni wszystkie osoby poniżej 18 roku życia. Jest dokumentem jedynym w swoim rodzaju, ponieważ jest uniwersalna, nie może być kwestionowana i obejmuje wszystkie aspekty związane z dobrem dziecka. Ustanawia nowe etyczne zasady i międzynarodowe normy postępowania wobec dzieci. Zawiera pełny katalog praw dziecka (prawa cywilne, społeczne, polityczne i kulturowe). Przewiduje, że dzieci powinny korzystać z należytej ochrony oraz mieć możliwość właściwego rozwoju.

Konwencja opiera się na 4 podstawowych zasadach:

• dzieci nie wolno dyskryminować ze względu na rasę, kolor skóry, płeć, język, religię, pochodzenie narodowościowe, etniczne czy społeczne
• dzieci mają prawo do rozwoju we wszystkich aspektach swego życia (rozwój fizyczny, społeczny, duchowy, psychologiczny)
• dobro dziecka należy stawiać na pierwszym miejscu
• dzieci powinny mieć zapewnione uczestnictwo w decyzjach dotyczących ich życia

Ile państw ratyfikowało Konwencję Praw Dziecka?

Konwencja została ratyfikowana przez 196 krajów.

 Nie ratyfikowały jej Somalia i Stany Zjednoczone.

Kiedy Polska ratyfikowała Konwencję Praw Dziecka?

Polska ratyfikowała Konwencję Praw Dziecka w 1990 roku.

PAMIĘTAJMY!

Dziecko jako istota ludzka wymaga poszanowania jego tożsamości, godności i prywatności, ma prawo nie tylko do nauki, zabawy i odpoczynku, ale przede wszystkim do życia w rodzinie.

Polecamy rodzicom i opiekunom dzieci książki Janusza Korczaka  „Jak kochać dziecko” i „Prawo dziecka do szacunku”

oprac. Małgorzata Kozak